Un restaurante, cafetería y tiendas de recuerdos se encuentran en la segunda estación. Vístase abrigado (las temperaturas pueden ser tan bajas como 14 ° F (-10 ° C) incluso en verano), pero no olvide las gafas de sol y el protector solar, ya que el sol puede ser fuerte en las alturas del pico. El teleférico de Aiguille du Midi es Přespání na ledovci ve stanu nad chatou Refuge du Gouter. 27. 7. - od 02:00 výstup na vrchol Mont Blancu (cca 4 hod.), přes hřeben Dome Gouter (4 304 m n.m) a chatu Vallot (4 362 m n.m.). 27. 7. - v 07:00 na vrcholu Mont Blancu (4 809 m n.m.), sestup stejnou cestou ke stanici zubačky Nid d'Aigle (cca 7 hod.) Premier départ de l'Aiguille du Midi ou d'Helbronner Aller-retour Dernier départ de l'Aiguille du Midi ou d'Helbronner Aller-retour Dernier départ de l'Aiguille du Midi ou d'Helbronner Aller-simple Fréquence Du 27 Mai au 16 Juin 2023: 09:00: 14:45: 15:30: En continu: Du 17 au 23 Juin 2023: 08:00: 14:45: 15:30: Du 24 Juin au 02 Juillet 2023 A sequence of two cable cars take you from Chamonix to Aiguille du Midi, which is 3800+ meters above sea level. The views from the cable car are amazing as you pass over forest, then glaciers and rock faces. The first car stops part way up the mountain and you can grab a bite to eat, hike a bit or get in the queue for the car to Aiguille du Midi. TREKKING. Kolejka na szczyt Aiguille du Midi (3842 m n.p.m.) jest niewątpliwie jedną z największych atrakcji turystycznych w Chamonix. Większość osób odwiedzających ten zakątek Alp nigdy by samodzielnie tak wysoko nie dotarła. Kolejka służy również alpinistom, którzy po zejściu na lodowiec mają do wyboru wiele klasycznych dróg Wyprawę na Dach Europy trzeba rozpocząć ok. 2 w nocy. DROGA 3M. Nieco trudniejsza (PD+) jest Droga Trzech Gór – Les Trois Mont, w skrócie zwana 3M. Wyprawę rozpoczyna się w Chamonix, skąd do stacji Aiguille du Midi (3842 m) kursuje kolejka. Na tej wysokości przenocować można w schronie Cosmiques. . Cześć!Nikt nie poruszył wątku tego urokliwego miejsca, a warte jest to wydania tych kilkudziesięciu euro na wjazd kolejką z miejscowości Chamonix Mont Blanc. Obecna cena to 61,5 euro, gdy byłem tam 3 lata temu, było ciut taniej. Istnieje tam również kilka możliwości połączenia tras gondolowych. Oczywiście można wejść tam pieszo i później zaatakować Mont Blanc Znajduje się tam szklana obudowa, gdzie stojąc ma się pod sobą kilometrową przepaść. Na górze obowiązuje limit czasowy (chyba 3 godziny), płuca zachowują się inaczej i nawet w lato jest tam bardzo zimno Załącznik: 20150820_111354(1).jpg [ KiB | Obejrzany 5362 razy ] Załącznik: [ KiB | Obejrzany 5362 razy ] Załącznik: [ KiB | Obejrzany 5362 razy ] Załącznik: [ KiB | Obejrzany 5362 razy ] Załącznik: [ KiB | Obejrzany 5362 razy ] Załącznik: [ KiB | Obejrzany 5362 razy ] Załącznik: [ KiB | Obejrzany 5362 razy ] Załącznik: [ KiB | Obejrzany 5362 razy ] Załącznik: [ KiB | Obejrzany 5362 razy ] _________________Moje relacje:Zachód USA mocno rozszerzony i skondensowany jednocześnieTranssybirem do ChinIndie z podręcznymAutostopem po Jordanii Nadszedł długo oczekiwany dzień kiedy pogoda i jej prognozy wyglądały na tyle dobrze, żeby skorzystać z najbardziej osławionej atrakcji regionu, a być może i całych Alp. Chodzi tutaj o najwyższą kolejkę linową w Europie, wjeżdżającej jeszcze nie na dach Europy, czyli Mont Blanc, ale przynajmniej na jego strych, bo na wysokość 3777m., nieco poniżej szczytu „Iglicy Południa” czyli Aiguille du Midi (3842 m.). Aiguille du Midi Impreza nie należy do najtańszych, bo za dwudziestominutową podróż w dwie strony należy zapłacić €50, jednak emocje które sobie kupujemy są warte każdego centa. Będąca jeszcze w budowie stacja kolejki pomyślana jest na ilość pasażerów proporcjonalna do jego kalibru. Jako, że Chamonix odwiedziłem poza sezonem, nie była wypełniona nawet w 10% pomimo wyśmienitej pogody, także długo nie trzeba było czekać na wagonik zabierający wszystkich na szczyt. Chodzą plotki, że w sezonie czeka się nawet 2 godziny. Będąca wtedy jeszcze w budowie stacja kolejki Pierwszy etap podróży to wjazd na leżący na 2207m. płaskowyż Plan de l'Aiguille gdzie można przesiąść się do wagonika wjeżdżającego na szczyt góry, albo zrelaksować się w pobliskiej kawiarni i pozachwycać się widokiem będącymi jedynie przedsmakiem tego co czeka nas na szczycie. Okulary przeciwsłoneczne, najlepiej model “spawacz” Prady, są niezbędne już na tym etapie, bo światło odbijane przez śnieg jest bardzo silne, nawet przy pochmurnej pogodzie. Przy odrobinie szczęścia możemy poobserwować grupki świstaków, rezydujących w tej okolicy. Plan de l'Aiguille z dołu Bliskie spotkania ze świstakami Kawiarnia - monopolista na płaskowyżu Widoczki z Plan de l'Aiguille Do Aiguille du Midi jeszcze daleko... Po przesiadce czeka nas bardziej emocjonująca część podrózy, czyli wjazd (prawie) na szczyt “Igły”. Od pewnego momentu kąt podchodzenia robi się duży, że przestaje to przypominać podróż kolejką linową a staje się jazdą windą. Skok adrenaliny spowodowany wysokością, bujaniem oraz bliskością skalistej ściany gory da się jednak zagłuzyć nierealnymi wręcz, alpejskimi widokami. Wjazd trwa niecałe 10 minut, chociaż dla niektórych może to być najdłuższa podróż w życiu, pomocne w jej przetrwaniu może być coraz bardziej rozrzedzone powietrze, które skutkuje wrażeniem bycia na lekkim haju. Stacja końcowa Aiguille du Midi robi ogromna wrażenie swoim rozmachem. Nie jest to jedynie przystanek dla kolejek z tarasem widokowym, a cały, ogromny kompleks z restauracją, sklepami, balkonami na różnych wysokościach, muzeum alpinizmu a wszystko to połączone jest tunelami wykutymi skale i lodzie. Na schodzenie wszystkich balkonów i tarasów potrzebowałem około dwóch godzin, aczkolwiek nie jestem pewien czy udało mi się zaliczyć wszystkie z nich. Nie radzę przemieszczać się po kompleksie za szybko, bo zmniejszona ilość tlenu w powietrzu może dać o sobie znać, nawet w przypadku silnego organizmu (to o mnie). Szczególnie wyraźnie czuć to na schodach. Widok zaraz po opuszczeniu kolejki - wielkie odśnieżanie Chamonix Do zdobycia szczytu brakuje 65 metrów Mont Blanc z uroczą chmurką Wieszczek - bardzo towarzyski ptak, prawie dał się pogłaskać Tunele w lodzie Kolejka na stronę włoską do Pointe Helbronner, niestety nieczynna Mostek dla odważnych Nie wolno zapominać o centralnym punkcie obiektu, czyli o ścisłym szczycie Aiguille du Midi. Aby na niego dotrzeć, musimy wspiąć się następne 65m, tym razem prawdziwą windą. Stąd rozpościera się niepowtarzalny widok na dolinę Chamonix, jednak o wiele większymi obiektami pożądania dla turystów są alpejskie czterotysięczniki, a między nimi Mont Blanc. Według prognozy pogody, na szczycie można było się spodziewać temperatury pomiędzy -3 a -20 st C., także czapki, rękawiczki i inne zimowe rekwizyty poszły w ruch zaraz po opuszczeniu windy Okazało się to zupełnie niepotrzebne, bo w pełnym słońcu kompletnie nie czuć zimna. Oszałamiające widoki z górnego tarasu... ...i raczej skromny Mont Blanc Gdy zmęczenie da już o sobie znać, możemy udać się do będącej częścią kompleksu kawiarni i restauracji po świeżą dawkę kalorii. Ja skusiłem się na moją ulubioną pomidorówkę, będącą wtedy zupą dnia. Z całym szacunkiem do kuchni francuskiej, muszę z przykrością stwierdzić, że to co mi podano, było profanacją dobrego imienia zupy pomidorowej... Kopia dla tych, których jutup nie lubi: Wjazd na Aiguille du Midi from on Vimeo. Aby zobaczyć więcej zdjęć odwiedź moje konto na KOLUMBERZE ---LO

chamonix kolejka na aiguille du midi