Wychowanie do życia w rodzinie. Edukacja medialna. Profilaktyka. Filmy szkoleniowe jak korzystać z Rodzina.tv. Prorodzinna edukacja seksualna typu A. Ostatnio dodane. Materiały na wrześniowe spotkania nauczycieli WDŻ z rodzicami. 1. Edukacja seksualna w szkole podstawowej Szkołę podstawową rozpoczyna się jeszcze jako dziecko, a kończy się ją będąc nastolatkiem. W tym czasie zachodzi wiele procesów rozwojowych Mieli już wtedy trzyletnią córkę, w Niemczech urodził im się także syn. Amerykanka opisuje różnice, które dostrzegła pomiędzy podejściem Amerykanów do wychowywania dzieci a metodami wychowawczymi stosowanymi przez niemieckich rodziców. Czytając jej książkę, odnosimy wrażenie, że Niemcy wiedzą, jak wychować samodzielne i Edukacja seksualna. To temat w Polsce niezwykle kontrowersyjny i powód do ciągłej przepychanki między środowiskami lewicowymi i prawicowymi. Z czynnym udziałem Kościoła katolickiego. To Kup książkę. “Rozwój seksualny dzieci” to książka, która pomoże Ci świadomie wspierać kształtującą się seksualność dziecka. Problem. Nie potrafimy rozmawiać o seksualności z naszym dzieckiem. Nikt nas tego nie nauczył, nikt nie przekazał nam pozytywnego modelu seksualności. Seksualność od zawsze była tematem tabu. Rzetelna edukacja seksualna opiera się na faktach i głębokiej relacji rodzica z dzieckiem. Wyposażenie najmłodszych w bagaż wiedzy uchroni je przed zagrożeniami czyhającymi w Internecie - radzi czeska lekarka Jana Martincová, mama, autorka eksperckiego portalu dla kobiet w ciąży i młodych rodziców oraz książek o wychowaniu seksualnym. . Dokument WHO „Standardy edukacji seksualnej w Europie” to pierwsza publikacja, która zawiera wspólne dla Europy zalecenia dotyczące edukacji seksualnej. Proponuje podejście do edukacji seksualnej jako nauki o różnych aspektach seksualności: fizycznych, emocjonalnych, społecznych i poznawczych. Jakie są zalecenia WHO dotyczące edukacji seksualnej dzieci? Edukacja seksualna wciąż budzi wiele lęków i wątpliwości. Warto wiedzieć, że nie jest to nauka o seksie, antykoncepcji i pozycjach seksualnych, tylko o szeroko pojętej płciowości człowieka. WHO wychodzi z założenia, że elementy edukacji seksualnej powinny być wprowadzane od początku życia człowieka, ponieważ od urodzenia człowiek posiada narządy płciowe i jest istotą seksualną. Dokument zawiera zalecenia (nie nakazy) dotyczące edukacji seksualnej, dostosowane do wieku i potrzeb dziecka. Edukacja seksualna: co powinno wiedzieć dziecko? Małe dzieci (0-4 lata) interesują się swoimi narządami płciowymi. To naturalne. Powinny zatem wiedzieć, jaka jest różnica między płciami i dlaczego niektóre dzieci mają różne narządy. Powinny umieć je nazwać. Rodzice nie mogą dawać dziecku odczuć, że narządy płciowe to coś złego, wstydliwego czy brzydkiego (np. zakazując dziecku ich dotykać, mówiąc o nich szeptem lub nie nazywając ich). Edukacja seksualna ma zapewnić dziecku bezpieczeństwo. Nie wystarczy powiedzieć dziecku, że jak ktoś je skrzywdzi, to ma powiedzieć o tym rodzicom. Dziecko musi wiedzieć, jakie części jego ciała nie powinny być dotykane przez innych bez pozwolenia dziecka. Dziecko musi umieć powiedzieć „nie” i powinno uczyć się, że jego odmowa jest respektowana. Edukacja seksualna na tak wczesnym etapie daje dziecku świadomość własnego ciała, bezpieczeństwo, wiedzę o swoich prawach. Dzięki niej nie będzie odczuwać strachu czy wstydu z powodu własnego ciała, nie będzie też wstydzić się powiedzieć, że ktoś je krzywdzi i molestuje seksualnie. Jeśli piszesz wartościowe artykuły, chcesz wypromować samego siebie... kliknij tutaj! 01/03/2016 Edukacja seksualna od zawsze była gorącym tematem politycznym w Polsce. Dyskusje na temat formy, sposobu oraz sensu prezentowania dzieciom tego typu treści nie miały końca. Całkiem inne podejście do sprawy mają nasi północni sąsiedzi – Norwegowie. Tam telewizja publiczna NRK zrealizowała serię krótkich filmów edukacyjnych, dotyczących szeroko pojętej seksualności człowieka. Program został zrealizowany już kilka lat temu, jednak oglądając go, nasuwa się pytanie – jak bardzo różnią się nasze kraje? Wydaje się, że w podejściu do edukacji seksualnej dzielą nas „lata świetlne”. Polska w tej kwestii bardziej upodabnia się do Arabii Saudyjskiej czy Kataru. W naszym kraju, przez wiele lat, w trzech różnych stacjach radiowych, nadawany był program edukacyjno-poradnikowy. Prowadzili go dr Andrzej Depko, seksuolog oraz Ewa Wanat, dziennikarka. Otrzymywali od młodych ludzi wiele listów, telefonów i pytań, odnośnie do seksualności mężczyzn i kobiet. Była to jedna z niewielu możliwości otwartego porozmawiania o tematach krępujących, tematach „tabu”. Konserwatywni politycy od wielu lat są zdania, że edukacją seksualną dzieci powinni zająć się rodzice. Niestety, wielu dorównuje wiedzą swoim pociechom lub nie są na tyle otwarci, aby rozmawiać o takich sprawach. Młodzież pozbawiona zostaje rzetelnej wiedzy i zaczyna szukać odpowiedzi w Internecie. Tam często znajdują ironiczne, wulgarne lub nieprawdziwe odpowiedzi na pytania, a także bezpłatną, ogólnodostępną pornografię. Tego typu źródła są jedną z najgorszych, możliwych informacji na istotny dla młodego człowieka temat, jakim jest seksualność. Co myślicie na temat formy edukacji, która przyjęła się w Norwegii? Komentarze macieju - 2018-12-13Są o tym dobre książki, np SedEd dla dziewczyn, albo Od Chłopaka Do Mężczyzny dla chłopaków: Rada Miasta Krakowa przyjęła uchwałę, która może prowadzić do wprowadzenia w krakowskich szkołach „edukacji” seksualnej LGBT. Fundacja Pro-Prawo do Życia przygotowało w tej sprawie petycję do Wojewody Małopolskiego o odrzucenie uchwały i zaprzestanie dalszych prac nad tym dokumentem. Petycję można podpisać TUTAJ. Poniżej prezentujemy jej treść: Szanowny Panie Wojewodo, wyrażam zaniepokojenie uchwałą Rady Miasta Krakowa NR XVIII/372/19 w sprawie powołania programu grantowego dla organizacji pozarządowych, które miałyby realizować w krakowskich szkołach profilaktykę ciąż wśród nastolatek oraz chorób przenoszonych drogą płciową. Istnieją poważne przesłanki wskazujące na to, że program ten będzie wykorzystany do realizacji celów politycznych skrajnej lewicy, w szczególności środowisk skupionych wokół lobby LGBT. W marcu br., za przyzwoleniem zastępcy Prezydenta Miasta i części radnych, sala obrad Rady Miasta Krakowa została udekorowana tęczowymi flagami symbolizującymi środowiska homoseksualne. W takiej atmosferze debatowano nad możliwością wprowadzenia w Krakowie politycznych postulatów lobby LGBT, takich jak „edukacja seksualna” dzieci w szkołach. Przykładem dla Krakowa mają być w tej dziedzinie takie miasta jak Gdańsk i Warszawa, które wbrew licznym protestom rodziców, wprowadziły tzw. „edukację seksualną” do swoich placówek oświatowych. Autorzy programów „edukacji seksualnej” z Gdańska i Warszawy nie kryją, że inspirację do ich realizacji czerpią ze Standardów Edukacji Seksualnej WHO i BZgA, dokumentu, który budzi ogromny sprzeciw rodziców i wychowawców w całej Polsce. Standardy Edukacji Seksualnej WHO zakładają naukę masturbacji dla dzieci w wieku 0-4 oraz wyrażania zgody na seks dla dzieci w wieku 6-9. Według Standardów WHO, dzieci wieku 12-15 lat powinny już umieć komunikować się w celu uprawiania bezpiecznego i przyjemnego seksu, a także wiedzieć o różnych oczekiwaniach partnerów związanych z podnieceniem seksualnym. W oparciu o te Standardy, zachęca się uczniów gdańskich szkół do masturbacji oraz do posiadania wielu partnerów seksualnych jednocześnie. Promuje się wśród nich również homoseksualizm. Od miesięcy wywołuje to ogromne protesty rodziców z Gdańska. Krakowscy rodzice próbowali już w tej sprawie interweniować w trakcie obrad Rady Miasta Krakowa. Ich przedstawicielka została jednak siłą wyrzucona z sali przez wiceprzewodniczącego Rady Sławomira Pietrzyka, którego podpis widnieje pod budzącą sprzeciw obywateli uchwałą NR XVIII/372/19. Zgodnie z uchwałą, zajęcia „profilaktyczne” w szkołach na terenie Krakowa miałyby być realizowane przez organizacje pozarządowe, które zrzeszają tzw. „edukatorów seksualnych”. Działalność tego typu organizacji od dawna budzi poważne wątpliwości prawne oraz jest przedmiotem protestów rodziców i nauczycieli w całym kraju. Uchwała Rady Miasta NR XVIII/372/19 stanie się narzędziem do realizacji ideologicznego i politycznego programu organizacji LGBT. Dlatego apeluję do Pana o jej odrzucenie i zaniechanie dalszych prac nad tym dokumentem. « ‹ 1 › » oceń artykuł Regulamin Polityka prywatności Reklama FAQ Kontakt Maxiory Poczekalnia Copyright 2005 - 2011 by Powered by czas: 0,066 s, mem: 3,277MB, zapytań: 16, czas DB: 0,004 s

edukacja seksualna dla dzieci film